Hello canlarım ciğerimlerim! Bu bir ‘süper kitap’ önerisi yazısı ve konumuz sigarayı bırakmak.

Ben aslında bu yazıyı geçen sene, kişisel blogumda paylaşmıştım ama o zamandan bu zamana hala etkisi sürünce, son zamanlarda da hafiften rüyalarıma girmeye başlayınca. Dur dedim hem size fayda hem bana hatırlatma olsun. Buraya taşıdım yazıyı.

Kimseye doktorluk taslamak değil niyetim, hatta kitabın yazarının da öyle çabaları yok. Kendisi 30 yıl boyunca paketlerce sigara içip sonunda bırakabilince, hayrına bizim için yazmış kitabı. (tabii milyonlarca satınca kitap hayrını görmüştür herhalde=)

Hemen linkini vereyim, sizi zahmete sokmayayım:

Kitabı idefix’te 15,33TL’ye bulabilirsiniz. E-kitap olarak indirmek isterseniz de 9 TL.

İşte benim sigara hikayem:

11 yıl boyunca günde ortalama 1,5 paket sigara içtim. Sebebi neydi derseniz çok şey vardır, sinir, stres, mutluluk, otobüs beklemek, uçağa binmeden önce depolamak için, inince, uçaktan indiğimi anlamak için… Dalga geçmiyorum. Bütün hareketlerimin arasında ortasında başında sigara vardı. Ve uzun süre normal geliyordu sigara içmek bana. Birkaç kez bırakmayı denedim.

• Bir keresinde aktardan aldığım toz baharat karışımı ile dilimin tat duyusuya oynadım, sigarayı bıraktım ama patlıcan bir süreliğine tatlı bir yemekti benim için =) 1,5 yılın ardından yine sigara içiyordum…
• Sonra meşhur Champix’e para kaptırdım. 3 paket olan kürün 2 sini bitirdim. Açlıktan günlerce midem bulandı ve hiçbir şey yiyemedim. Depresyona girdim ve sonunda, birkaç ay acı çektikten sonra sigarayı bıraktım. Geri başladım.
• Sonra nikotin bantlarıyla vücudumu kabartmayı göze alıp bu kez de karnımda bantlarla, canım sigara çektiği için ağlayarak birkaç ay sigarasız haldım. Ve bir gün geldi ki tekrar sigaraya başladım.
• Sonra, eşim bir gün eve bu kitabı getirdi. HAYATIM DEĞİŞMEDİ. En azından ilk etapta… Kitap öylece durdu bir süre. Sonra bir Cumartesi günü elime aldım. Sardım tütünlerimi, sigara içe içe okudum kitabı. Kitabı sabaha kadar bitirmiştim ve sigaranın artık hayatımın merkezinde olmadığını, bir daha sigara kullanmayacağımı biliyordum.

Kulağa çok ‘Amerikanvari kişisel gelişim’ lafları gibi gelebilir. Ama öyle oldu. Denemesi bedava! 

İşte ondan sonra bu kitabın müridi oldum, sigara içip de ‘bırakmak istiyorum ama…’ diyen herkese önerdim. Benim arkamdan bırakanlar da oldu, hala okuyanlar da var.

Kitabı yazan abimiz, Allen Carr çok tatlı bir insan. Sigara kakadır, sigara öehhtir demeden anlatıyor derdini. Aslında varoluşçu yazarları okuyanların bildiği türden bir ‘yabancılaştırma’ yapıyor. Kitap boyunca belli yerlerde sizden sigara içmenizi de istiyor, hangi sırada son sigaranın içileceğini de söylüyor.

Beyinde bir kodlama sisteminde sigaranın yerini değiştiriyor, sorgulatıyor ve İRADENİZLE DEĞİL, hiç zorlanmadan, hiiiç oruç tutar gibi kendini sıkmadan etmeden bu kez BEYNİNİZ ve BEDENİNİZ sigarayı bırakıyor.

Yazıyı ilk yazdığım günden bir not:

Bugün, sigara içmeyeli birkaç aydan fazla zaman geçince,biraz da spora mpora kaptırınca, bir hesap yapayım dedim. Ve şunu öğrendim;

Günde 23,000 nefes alırmışız. Yani, sigara içtiğim 11 yılda, benim her günümün neredeyse 10,000 nefesi sigaralıymış!
Ayda 300.000 nefesim, yılda 8 MİLYON 395 nefesim ciğerlerime zehir taşımış.
Ve sigarayı bırakana kadar, nerdeyse 50 MİLYON NEFESİ geçmiş olmalıydım bu hesaba göre.

Siz sormadan söyleyeyim: 2015 yılı Ekim ortası gibi bıraktım sigarayı, Aralık’ta Hollanda’ya gidip eğlenene kadar da hiç içmedim. Bir kez bile!

Hollanda’da 3 gün eğlendik, takıldık, bir iki sigara içildi malum adettendir. Dönüşte yine ağzıma koymadım uzunca bir süre.

Sonra, bazen ofiste bir arkadaşımla bir tane tüttürdüm, o da nerden baksanız ayda 1-2’dir. Kafam rahat, ciğerim rahat, ben rahat! Sonra zaten hamile olduğumu öğrendim ve bir daha hiiç ağzıma sürmedim. Zaten artık mide bulantıları devri başlamıştı. Şimdi hala, – geceleri rüyalarımda bazen sigara içsem de – sigaraya yaklaşamıyorum bile. Dışarıdan geldiğimizde sigara kokmuşsak duş almadan uyuyamıyorum.

Rüyalarıma sadece stresli olduğum zamanlarda giren sigara, içimdeki küçük nikotin canavarının değil, şartlanmış prikolojinin eseri. O yüzden zorlamıyor, sorun olmuyor.

Evet, her şeyi deneyip başarısız olduysanız, bir de bu kitabı deneyin. Bazen ilk seferde bırakıyormuş  insanlar bazen iki. Yılmayın.<3