Bugün, iş güç arasında bir şeyler yemem gerekirken nereden geldi bilmiyorum bir arkadaşım geldi aklıma. Son aylarda sık sık geliyor gerçi… Belki bir şeyin kokusundan olabilir ya da havadaki bir his… İnsan bir arkadaşını ya da eskiden sık görüştüğü bir eşini, dostunu aramayı ne zaman bırakır? Hepimiz elimizdeki bebeler gibi büyüme ataklarından geçiyoruz sanırım.

Boyumuz uzamıyor artık ama aklımız ve kalbimiz demleniyor. Benim tek taraflı sürdüremediğim bir ilişki vardı elimde. ✨Yine de onca yılın ve anının hatırına ve de çok sevdiğimden “ay ben aradım o aramadı” demeden devam ettim aramaya. 6 ayda bir bile olsa bir ses verdim. Rüyama girince “aman havaya girer” demeden, uyanır uyanmaz mesajımı attım. Bunlar beni yüceltmediği gibi, onun her aradığımda candan gelen sesi, konuşmaları da bana devam etme hevesi verdi. ✨

Fakat aradan zaman geçtikçe -ki hala arasam ararım, gururu olmaz bunun- aramamam gerektiğini anladım. Beni çok sevdiğine eminim, özel bir bağımız vardı. Öylesine değildi. Ama belki o da demlenmiş, belki kalbinde ya da aklında artık beni veya benim ona hatırlattığım şeyleri görecek gücü ya da isteği olmayan bir döneme girmiştir. ✨

Küsmeden, darılmadan, kendi akışında, doğal seleksiyona uğrayan bir ilişki oldu bizimki sanırım. Kendisini hala çok seviyorum, ve bana bir şey olsa, ona gerçekten ihtiyacım olsa 1 saniye geçmeden yanımda olacak kadar beni sevdiğini de biliyorum. Fakat bazen, kozadan çıkıp yeni bir şeye evriliyoruz şu hayatta. Bazen eski bir dost, bizim sevsek de çıkmamız gereken bu koza oluyor.

✨İçimde hiçbir negatif his olmadan, hatta içten içe anlamanın verdiği o ferah hisse tutunarak içimde vedalaşıyorum kendisiyle son birkaç aydır. ✨Bugün, yine aklıma girince  içimi dökmek istedim. Hem bence bunlar konuşulması gereken şeyler hem de belki okursa, ona bir mektup bırakmak istedim.

 Seni çok seviyorum canım benim. Senin kozan olmak çok güzeldi. Umarım yolun açık olur hep. Ben, bana hatırlattığın her şeyi sevgiyle anıyorum. Her zaman burada yerin var. Başkaları da benim kozam oldu. Sevsem de koptum, uzaklaştım, iyi geldi, büyümeme yaradı.

O yüzden seni çok iyi anlıyorum. Çünkü ayrılıklar da sevdaya dahil. Çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili. ✨