Rüyamda bir aqua parkın tanıtımındayım. Büyük bir avm içinde, oracıkta gözümüzün önünde inşaa ediyorlar hemencik. Bebekleri valizleri dolaba bırakır gibi bırakıyor. Orası net değil. Elimize bir de vestiyer fişi veriyorlar, dönüşte bebeği onunla alıcaz… koşa koşa biniyorum rafting botu gibi şeye. Dev avm’nin orta yerinde havalara uçup suları sıçratıp iniyorum aletten. Oraya kadar neşeli olan…
Kategori: zennube’nin aklından geçenler
İyi ki doğdum!
Bugün, 27 Mart 2017. Bugün benim 28. doğum günüm. İyi ki doğmuşum! Doğumumdan kısa bir süre sonra konuştum, yürüdüm. Birkaç yıl sonra arkadaşlarım oldu. Sonra kendi kendime okumayı öğrendiğimde 5 yaşımda yoktum. Annem ve babamdan uzak ama çok güvenli kollarda geçti birkaç yılım. Sonra koca İstanbul’a geri döndüm. Halkoyunları oynadım, arkadaşlarımla sinemaya gittim. Tuhaf…
Anneliğimin 4. ayı
Bu ay, Ela’ya bir teşekkür borcum var. Canım kuzum, can kızım. bizimle beraber oradan oraya sürüklenip defalarca uçağa binip, her hafta başka otelde kalıp yine de huzurundan bir şey kaybetmediğin için teşekkür ederim. İnan ki babanla ben bile yorgun düştük, sen gık demedin. Bize sokuldun, avunuverdin. ❤ Bu ay anneliğe dair kafa yormaktan çok Almanya’ya…
Anneliğimin 2. ayı
Evde bir bebek olalı, içimden insan çıkalı 1 ay olmuş, bitmiş bile. Bu sürede 19 gün emmeyen Ela emmiş, eve bir miktar huzur gelmiş. Ama gaz da hiç beklemeden ortaya çıkmış. Bu havalar hep dün gece bebek gazsız uyudu diye 🙂 Evde bir bebek olunca, insan ‘oha ya ben bu konuda hiçbir şey bilmiyorum!’ hissini…
Anneliğimin 1. ayı
İlk ayı bile kendi içinde bölmek gerek bence. İlk 15 gün, eve gelen bebeğin sarhoşluğu, eğer ilk günden gazlı bir bebek değilse kafa rahatlığı, bol uyku demek. Biz şanslıydık, kızım 38+1’de doğdu, böylece tahmini doğum tarihine 2 hafta vardı. Bebelerin gelişim ve büyüme atakları “beklenen doğum tarihine” göre oluyor, o yüzden kızım doğduğunda, olaylı gecelere…
Anneliğimin 5. ayı
Bu ay, gelecek kaygılarım arttı. Bu bebe bir yandan büyürken bir yandan da elim ekmek tutsun ki hiç sırtı yere gelmesin diyorum. Kafam sürekli işlere gidiyor. Hayır hiç sıkılmadım. Bütün gün sahilde yürüyüş yapıp Ela’yla ilgilenmek, arada eş dostla buluşmak çok güzel. Biraz yorucu da olsa tatil gibi. Özellikle gündüzler şahane. Ama kafam sürekli beni…
Anneliğimin 3. ayı
Bu ay son dönemeç ayı. Bu ay, Ela’nın anne karnından dış dünyaya geçişini yavaş yavaş tamamladığı ay. Odadaki cisimleri, tavandaki avizeyi dakikalarca incelediği, güldüğü, kıkırdadığı, minicik bir insan olarak daha da çok hayatımıza işlediği ay. Doğduğu zamanki Çengelköy salatalığı çıtırlığından hafifi bir kavun yavrusuna geçtiği, sulandığı ay. Ben bu ay artık sık sık Ela ile…
Bu #zennubeningünlüğü serisinin ilk yazısıdır.
Bu taşınma işleri kafamı yordu, evin düzeni kalmadı, yazı bile yazamaz oldum, Ela yavrum her hafta başka yerde uyuyup uyanmaktan helak oldu. Herkeslere gelen uyku düzeni henüz bize gelemedi çünkü bizde düzen kalmadı, Diren yavrum arkadaşlarımız sayesinde hayatta… Bu hengamede geçen gün ilk defa bilgisayarı elime aldım, yazı yazacaktım şarjı bitmiş 🙂 Şarj kablosunu bulana…
Kafası karışık bir anne kime ilham verebilir?
Depresyondakilere! Özellikle de benim hikayemdeki gibilere: Hamile&depresyonda olanlara! O kadar kafam karışık ki, bir yandan bebek arabası sipariş verecek kadar hakim ve istekliyim diğer yandan belki de en iyisi bir gece ansızın düşüp gitmesidir diyorum. İçimde yeni yeni oluşan bir annecik var ya da izin versem var olacak ama etrafımdaki yoğun pembeli mutlu anneler buna izin…
bir günce 