İşte bu haller beni hep bu kararı almaya itiyordu ama ‘bebeğime kıyamam’, ‘yazık’, ‘daha erken mi acaba?’ gibi, şimdi asılsız olduğunu anladığım bazı endişelerden bir türlü hareket edemiyordum. Bir de kafamda bir tabu vardı. Bunu başaran anneler hep çok sakin ve azimli ben tezcanlıydım. Bebekleri Ela kadar meme bağımlısı değildi, benim bebeğim daha zordu. Bu düşüncelere inandım mı, yoksa ne yapacağımı bilmemekten ertelerken bunlar bana dayanak mı oldu bilmiyorum. Her türlü yuvarlandık ve geldik 15 ayın son günlerine.