Nasıl anlatsam, nereden başlasam?

Kızım bugünlerde 6 ayını doldurmuş, düzeni şaşmadıkça güzel uyuyan bir bebek.

Ve ben, bu konuda bir payım var mı hiç emin değilim. O yüzden, öyle ettim böyle ettim uyuttum diyemiyorum. Bir sürü kitap okuyup bir sürü yöntem deneyip sonunda koyverdik. Bir psikolog olan ve alan olarak uykuyu seçen bir danışmanla görüştük. (Psikoloji ya da Pedagoji eğitimi almayıp sertifikayla uyku eğitmeni olanlara mesafem 10.000 yastık uzaklığında.) 

Bunun dişi var, atağı var, taşınması var derken bin kere daha bozulur düzen eminim. Ama Instagram’da o kadar çok mesaj geldi, o kadar çok uyku konusu soruldu ki ben de yazayım dedim. İşin sırrını bildiğim de yok sakladığım da…

Neler denedik onları yazayım. Yazayım ki herkes bilsin yalnız olmadığını=)

İlk 3 ay Harvey Karp – Mahallenin En Mutlu Bebeği isimli kitap kutsal kitabımızdı. Bilenler bilir kitap uyku değil bebenin dünyaya adapte olması üzerine kurulu. Sağ olsun, var olsun Karp amca. Kundakla, hafif beyaz gürültüyle (white noise), hafif sallanmalarla, gazsız, dertsiz günlerde huzuru bulduk. Ama tabii ki ilk 3 ayın günahı olmaz demişler. Gaz, huzursuzluklar, o ilk atak mesela. İnsanın üstünden tır gibi geçebiliyor. Kızım yavrum hayli uyumlu bir bebe olsa da, ilk 3 ay bana 2 yıl gibi geldi yalan yok. Slingde uyuttum, o uyurken ben sabahladım, omzumda uyuttum, yan yattım, düz durdum. Ama ben ne kadar uyusam da bir şey anlamadım uykudan. O kada bölük ve dakikalara dağılmış haldeydi ki ve ben o kadar yorgun bir lohusaydım ki… Bir daha doğurursam ilk 3 ay için eve yardımcı birini alırım (mümkünse aileden olmayan birini).

Keşke dediğim bir konu var. Keşke, kızım doğmadan önce, Harvey Karp dışında uyku konulu kitapları da okusaymışım.Malum, ilk 3 ay attan düşmüş gibi gezerken pek kitap okunmuyor, önden depolamak lazım. (Bilinçli Bebek isimli kitap, çocuğunu sevgiyle ve güzel bir bağ kurarak büyütmek isteyen herkesin rehberi olsun. Hamileler mutlaka okusun.)

İkinci 3 ay  sabrımın sonuna yaklaştım. Biliyorum, 7 ay gaz çekenler var, biliyorum çocuğu yatağa koyar koymaz uyananlar var… Ama işte dağına göre kar meselesi gibi. Benim 3 aylık uykusuzluğum bana o kadar yetmişti ki artık ağlıyordum uykusuzluktan. eşimle kavga ediyordum 5 dakika daha uyumak için. Emzirmekten pişman olmaya başlamıştım. Biberonu babasına verip başka odaya geçemediğime yanıyordum…

Kızım uyuyordu, ama ben uzun bir tren yolculuğunda gibiydim. saatte bir yeni bir istasyona gelip uyanıyordum. O geri uyuduğunda ben ‘kesin geri uyanır’ diyerek uykuya dalamıyordum. Bir süre sonra o kadar bozuldu ki uykum ve sinirim, asssla uyuyamadığım günler oldu. Ne gündüz ne gece…

Bu fasıl 4. ay sonunda bitti sanırım. Bir şekilde, atak sonrası gelen güncelleme ile, kızım gündüzleri saat gibi uyumaya başladı. İlk uykusu uyandıktan 1 saat sonra, sonraki uykular 2 saat uyanıklık 2 saat uyku diye gidiyordu. Tek sorun, bu hesapla akşamı ettiğimizde 20:30’da uyuması gereken bebe 23:00’lerde uyuyordu. Yani bugün 8:00’de uyanıp günü güzelce yaşayan bebe, akşam uyuyamadığı için daha doğrusu geç yattığı ve o uyku da ona yetmediği için bu sefer sabah 11’de ‘günaydın’ diyordu. (Arada 1000 kere uyanıp emiyor tabii) Sabah 11’e kayan ‘günaydın’ı geri çekmek 1 hafta sürüyordu.

Bu dönemde Instagram’da NYX Uyku adıyla bulunan Psikolog Melis Keşan’la görüştük. Doğal ebeveynlik düşünen, bırakayım ağlasın (cry-it-out kısaca cio) yöntemini istemeyen, bağlanma, güven gibi konulara kafa yoranlara öneririm. Ama isteğiniz 10 günde uyku ‘eğitimi’ vermek ise o adres burası değil. Kim West’in The Sleep Lady kitabını okuyun, boşu boşuna ‘uyku eğitimine’ para vermeyin bari. 

Kızımın gündüz uykuları bizim şansımızdı. Melis Hanım’ın yardımıyla biraz daha toparladık kendimizi ve gece erkene çekmeye çalıştık uykuları. İşe yaradı mı? Evet. Mükemmel oldu mu? Hayır.

Eskiden kırtasiyeden aldığımız sanal hayvanlar vardı, Tamagoçi miydi adı? Hah, işte bizim bebeler Tamagoçi değil ki. İnsan yavrusu. Her gün başka bir gün, her gün başka bir kafa yaşıyor yavrular. 

Evet uykuya gitme saatinde kararlı olmak güzel ama bizim taşınma ve sosyal hayat araya girdi. Çocuğumuzu 20:30 ila 21:30 arası bir yelpazede uyutmaya başladık. Bu hafif kaymalara rağmen kızım güzel uyuyor bu sıralar. Amaaa, yeni bir icadı var. Sabah 4-5 gibi uyanıyor. Cin gibi, pek mutlu. Ve emerek de olsa mayışamıyor. Bazı günler 2 saat uyanık kalıp geri uyuyor yani aslında ‘günaydın’ saat 5’e denk geliyor bazen.

Şimdi bunu toparlamak için yatma saatiyle oynuyorum biraz. Günaydın en erken saat 6:30 olmalı ki hepimiz için hayat devam etsin evde.

Benim bu 6 ayda öğrendiklerim:

• Uyku rutini bazı bebeler için şart olmayabilir. Her gün yıkalayım diye helak olmadan önce bebeğe bakmak lazım. kızımın rutini hafif bir müzik mesela. Başka bir arkadaşımın yavrusu banyodan sonra ayılıyor. O yüzden banyoyu gündüz yaptırıyorlar. Bunun gibi detaylara kafa yorum yavruyu izlemek lazım.
• Gündüz uykusu her şeyin başı. Pusette mi uyur? Kanguru mu sever? Evde mi rahat? O uykuları saatine göre uyutabilirseniz, bir süre sonra geceler de düzene giriyor.
• Bebeler bazı günler gezmede, aile içinde aşırı yorulabiliyor. Öyle günlerin acısı gece çıkabiliyor. Özellikle bebeğinizin atak dönemlerinde bol bol parka bahçeye gidin. Mıncık mıncık aile ilgisi yerine anne, baba, bebe sakin modda vakit geçirmeye bakın. Ben kızımın ataklarına böyle destek oluyorum ve bunu öğrendiğimden beri işim kolaylaştı.
• Bebek kaç dakikada uyur? Her gün aynı olamasa da ideal olan 15 dakikada sakinleştirip 30 dk’da uyutup 45’daki içinde dalmış olmasını sağlamak-mış. Okuduğum kitaplar, görüştüğüm uzmandan anladığım bu böyle. Yani 1 saat deneyip ‘uyutamıyorssanız’ sorun sizde olabilir. Bebeği daha iyi izlemeye ve tam uyku geldiği o kısa pencerede uykuya götürebilirseniz, öncesinde sakin tutabilirseniz ve bıktırmadan deneyim baktınız olmuyor vazgeçebilirseniz oluyor bu iş. Baktınız uyumuyor. Eeee Eeee Eeee diyerek transa girmeye gerek yok. Karanlıkta vakit geçirebilir, usul usul sohbet edip takılabilirsiniz.  kızım artık 15 dakikada uyuyor diyebilirim. Çocuğu izleyebilmek işin sırrı sanırım. Ve erken ya da geç yatırırsak kıyametler kopuyor.

Normalde 20:30’da uykuya götürüp asssla uyumayan bir bebeniz varsa 20:00’yi deneyin. Ya da her türlü çabanıza rağmen 21:00’de uyuyorsa o süreyi zindana çevirmeyin. 20.45’te başlayın uyutmaya. Bu tür çözümler çok işe yarıyor.

• Babalar çok güzel bebe sakinleştiriyor. Emzirip verin, uyutamam diyen baba bile hiç olmazsa sakinleşmesi için o tok ‘erkek’ sesiyle usul usul vakit geçirebilir. Özellikle anne 1 saat uyutmayı deneyip helak olmuşsa, baba denediği an uyuyabiliyor bebeler. Biz o kadar gerilince bebe de uyumuyor belli ki.

Şu anda evi taşınmış, her hafta başka evde kalan bir bebe olan kızım, üstelik de atak döneminde, her şeye rağmen güzel uyuyor. Daha sık uyanıyor, daha çok ağlıyor ama etrafının farkında olduğu için oluyor biliyorum. Evi garipsiyor, özlüyor… Yine de, her güne ‘yeni bir gün’ gibi bakıp o güne ve haline göre kızımı izleyip davrandığımızda sonuç alıyoruz. Eğer her gün aynı davranmasını bekleseydik, ‘bu çocuk uyumuyor’ deyip bozulabilirdik. Onun yerine, izliyor, ona uyumlu davranıyoruz.

Bu konularda fikir almak, kafa yormak isterseniz, vakit ayırıp Bilinçli Bebek kitabını okumanızı ve Instagram’da Melis Keşan’ın eski postlarından başlayarak okumanızı öneririm.

Son olarak: Aileniz için en iyisini siz bilirsiniz. Eşinizle beraber, evdeki düzene kafa yorup denemeler yaparak kendi yolunuzu bulursunuz. Bu sırada moral olsun isterseniz Instagram’da Uykusuz Anneler hesabını da takip edebilirsiniz.=) Hem dertleşmelik hem de çok güzel bilgiler var sitelerinde.

Neyse, lafı uzatmayayım efendim. İlk 6 aydan notlarım böyle. Bakalım 1 yaşa kadar neler olacak =)

Bol uykular dilerim ❤